دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
بازدید ها | 201 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 304 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 37 |
چکیده
بیتردید انجمن های اولیا و مربیان به عنوان قدیمی ترین نهاد مشارکتی در آموزش و پرورش میباشند که «به منظور تقویت همکاری و مشارکت اولیای دانشآموزان برای کمک به ارتقای کیفیت فعالیتهای آموزشی و پرورشی و گسترش ارتباط در کانون مقدس خانه و آموزشگاه، تلاش می نماید»؛ وانگهی تعلیم و تربیت در نظام جمهوری اسلامی از جمله مهم ترین و اساسی ترین نهادهای کشور است که جایگاه اعتقادی و آرمانی آن، اهمیت آن را مضاعف می سازد. و برای تحقق اهداف نظام تعلیم و تربیت، علاوه بر دستگاه آموزش و پرورش، پدران و مادران ( اولیا ) نیز مسولیت مشترک دارند.
سازمان یونسکو توصیه می کند : «باید راهبردهایی به وجود آید که بتوان خانوادهها را در امر آموزش فرزندان خود مشارکت داد». و در فصل سوم قانون اهداف و وظایف وزارت آموزش و پرورش، ذیل عنوان اصول و مبانی و خط مشی کلی آموزش و پرورش ماده هفتم آمده است که «به منظور تعمیم و توسعه آموزش و پرورش در کشور، زمینههای جلب مشارکت اولیاء در امر آموزش و پرورش از هر طریق ممکن فراهم آید». به این تربیت، زمینههای لازم و مناسب برای همکاری هر چه بیشتر بین اولیا و آموزش و پرورش مهیا گردیده است، و حتی با توجه به اهمیت و حساسیت فوقالعاده موضوع، یکی از وظایف آموزش و پرورش استمداد از اولیا در تعلیم و تربیت تعیین گردیده است، به نحوی که در ماده 26 قانون فوق به این امر مهم عنایت شده است: «ارتباط مستمر با اولیای دانشآموزان و استمداد از آنها در تعلیم و تربیت با توجه به نقش عظیم خانواده در این امر خطیر».
با توجه به آنچه گفته شد در سال تحصیلی اخیر وقتی متوجه گردیدم ارتباط اولیاء با آموزشگاه کم شده و نسبت به شرکت در جلسات انجمن احساس مسئولیت کمتری می کنند تصمیم گرفتم با فعال سازی انجمن و ایجاد انگیزه در بین اولیاء این مشکل را برطرف نموده و در جهت همکاری بیشتر اولیاء در امور آموزشگاه سهم خود را ایفا نمایم.
مقدمه
« مشارکت های اولیاء» یکی از عبارتهایی است که امروزه در آموزش و پرورش رایج شده و منظور از آن شیوه هایی است که به وسیله ی آن ها اولیاء با استفاده از توانایی های خود ، خدمات کمی و کیفی به آموزش و پرورش ارائه می دهند. از آنجا که منابع دولتی برای امر مهم آموزش و پرورش محدود و جمعیت جوان کشور رو به افزایش است ، ضرورت استفاده از مشارکت های اولیاءی بیش از گذشته احساس می شود.متولیان آموزش و پرورش در سطح کلان برآن شده اند ، ضمن نهادینه کردن مشارکت ها و برنامه ریزی جهت جلب و جذب این مشارکت ها ، بخشی از نیازمندی های آموزشی و پرورشی را تأمین کنند. بدون تردید ، این مهم می تواند با استفاده از قابلیت های گوناگون خانواده ها عینیت یابد. تجربه ی کشورهای موفق در آموزش و پرورش گواه این ادعا است که مشارکت اولیاء در ارائه ی خدمات آموزشی و پرورشی به آموزشگاه ها ، همواره با اثربخشی چشمگیر، ثبات برنامه ریزی و موفقیت همراه بوده است.