نام فایل : عملیات اجرایی پایدارسازی دیوارهای حایل گود های بزرگ با عملیات دوخت به پشت فرمت فایل، pdf تعداد صفحه : 48 صفحه
بخشی از متن فایل:
ایده نیلینگ و انکراژ در واقع دوخت بخش ناپایدار خاک)گوه یا سطح لغزش( به ناحیه پایدار خاک با المان های افقی و پایدار کردن دیواره گود بدین روش می باشد.
این فایل درباره عملیات اجرایی پایدارسازی دیوار های حایل گود با عملیات دوخت به پشت و نکات مربوط به آن می پردازد.
فهرست مطالب:
-مقدمه
-طراحی نیل و انکر
-عملیات خاکبرداری و پایدارسازی از کجا آغاز می شود؟
-مراحل اجرای شمع بتنی درجا ریز
-مراحل اجرای فولادی
-عملیات پانل برداری
-اجرای مش و شاتکریت
-عملیات حفاری برای جایگذاری المان ها
-جایگذاری نیل ها
-تزریق در گمانه ها
-پایدار سازی با انکر
-زهکشی گودبرداری
با سپاس
دسته بندی | هنر و گرافیک |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 38 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 22 |
طراحی و دوخت
صنعت و بازار کار
مقدمه
گاهی اوقات وقتی انسان به اسم رشته ای فکر می کند مطلب را بسیارساده می انگارد و مانند خیاطی، یاد نخ و سوزن و مقداری پارچه که پوشش را برای انسان به ارمغان می آورد.
اما هنگامی که به صفت پوشاک فکر می کنید یا به انواع مدهای روز ایران و جهان می اندیشید و یا زمانی که رنگ ها و طرح های متفاوت را به دقت بررسی می کنید متوجه پیچیدگی های تولید و بازاریابی و رقابت سنگین کشورها می شوید.
شرایط اقلیم، اقتصادی، فرهنگی و آداب و رسوم اجتماعی تنوع لباس ها را در یک کشور آنچنان پیچده نموده که بررسی پوشاک و پوشش یک کشور مانند یک پروژه عظیم است.
تاثیرات فرهنگی لباس، نگاه اجتماعی مردمان یک کشور به طرح لباس و بحث مد و مدگرایی جزء اساسی ترین مطالب این صفت است.
هنر با ارزش طراحی و دوخت لباس با جلوه گری جنبه های گوناگون هنری می تواند در سطوح وسیع اقتصادی خودنمائی کند.
مبانی هنرهای تجسمی، اصول طراحی لباس و آناتومی بدن انسان، برش و دوخت لباس زنانه و کودک و تزئین اتاق خواب کودک، الیاف نساجی، رنگ شناسی تخصصی لباس، روش های تولید لباس( سری دوزی از مواردی است که هنرجویان در طی تحصیل با آن آشنا می شوند).
درسهای رشته
|
|
|
صنعت و بازار کار
زمینه های شغلی رشته مذکور عبارت است از :
رسانهها در پی یکسانسازی پوشش مردم جهان
از دور میآمد و من نشناختمش. لی سنگشوری به پا داشت و یقهی پیراهناش تا سر شانه میرسید. آستینها ـ انگار ـ بلندتر از دستها بودند یا نه، نمیدانم، شاید این هم جزیی از مدل پوشش او بود. گفت: «آدم باید متنوع باشد». و بعد، با هم راه افتادیم. پیش از آن، سادهتر میگشت، پیراهناش مثل بقیهی بچهها بود، شلوارش نیز. موها و ریش و سبیلاش با ترکیب یک عینک آفتابی از نوع کمرنگ، چهرهی متفاوتی از او ساخته بود. نمیدانم چرا یک دفعه رخ داده بود اینهمه تغییر!
سربالایی تند پلنگچال را بالا میرفتیم و او با این لباسها راحت نبود. زودتر برید، از پا افتاد و عقب ماند. وقتی برگشتم تا همراهیاش کنم با دوستی گرم صحبت بود و نرم نرم و عرقریزان بالا میآمدند. او بریده بریده میگفت: تنظیم ماهوارهم به هم خورده. بلدی رو به راهش کنی؟
نشنیدم دوستاش چه گفت. شاید با هم قراری گذاشتند.
چند ماه پیش، برخی رسانهها از تشکیل یک تیم کارشناسی برای تعیین الگوی لباس خبر دادند؛ همان زمان که مجادله بر سر ممنوعیت عرضهی مانتوهای کوتاه در محافل شکل میگرفت. از همانجا بود که رییس اتحادیهی تولیدکنندگان پوشاک این خبر را اعلام کرد و پرسشها و تردیدهایی را دربارهی پوشش مردم ایران و تأثیرات فراوان فرهنگی، اجتماعی، تاریخی و اعتقادی بر نحوهی لباس پوشیدن ایرانیان به وجود آورد. هرچند پس از آن، تنها یک نمایش سبک طراحی لباس زنان یا «شوی فشن» در سالن ورزشی حجاب برگزار شد و مهلا زمانی، طراح لباس و برپاکنندهی این نمایش با این کار عجیب و غیرمنتظرهاش، مورد تهدید قرار گرفت و حتی دستگیری او شایع شد،* اما این هم نمیتواند در راستای خبر رییس اتحادیهی پوشاک قرار بگیرد.