دسته بندی | برق و الکترونیک |
بازدید ها | 1 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 268 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 60 |
شهر الکترونیک
رونیک
آرمان شهر دیجیتال
شهر الکترونیک یک اختراع و یا یک پیشنهاد نوآورانه نیست بلکه واقعیتی است که بر اساس نیاز جای خود را باز میکند اگر امروز چشم خود را بر نیاز ببندیم فردا باید با پرداخت هزینه بیشتر قدم در اجرای آن بگذاریم
شهر الکترونیک چیست؟
شهر الکترونیک یکی از خاستگاههای مدیران شهری و شهروندان در عرضه کردن و مورد استفاده قرار دادن خدمات شهری است. شهر الکترونیک عبارت از شهری است که اداره امور شهروندان شامل خدمات و سرویسهای دولتی و سازمانهای بخش خصوصی بصورت برخط (online) و بطور شبانهروزی، در هفت روز هفته با کیفیت و ضریب ایمنی بالا با استفاده از ابزار فناوری اطلاعات و ارتباطات و کاربردهای آن انجام میشود. یا به عبارت دیگر میتوان گفت در شهر الکترونیکی تمام خدمات مورد نیاز ساکنان از طریق شبکههای اطلاعرسانی تامین شود.
به این ترتیب دیگر نیازی به حرکت فیزیکی شهروندان برای دسترسی به خدمات دولت و نهادهای خصوصی نیست. در این شهر الکترونیکی ادارات دیجیتالی جایگزین ادارات فیزیکی میشوند و سازمانها و دستگاههایی همچون شهرداری، حمل و نقل عمومی، سازمان آب منطقهای و... بیشتر خدمات خود را به صورت مجازی و یا با استفاده از امکاناتی که ICT در اختیار آنان قرار میدهد به مشترکین و مشتریان خود ارائه میدهند.
در شهر الکترونیک علاوه بر اینکه شهروندان در شهر مجازی و در وزارتخانهها و سازمانهای الکترونیک حرکت میکنند، قادرند خدمات جاری خود را همچون خریدهای روزمره از طریق شبکه انجام دهند. البته باید به این نکته توجه کرد که شهر الکترونیک یک شهر واقعی است که دارای شهروند، ادارهها و سازمانهای مختلف و... است که در آن فقط ارتباطات و برخی تعاملهای اجتماعی و تأمین بخش عمدهای از نیازهای روزمره از طریق اینترنت صورت میگیرد.
میتوان بیشترین ویژگیهای این شبکه اطلاعرسانی را در شبکه حمل و نقل شهری و اطلاعرسانی در مورد حوادث غیرمترقبه جستوجو کرد که در زمان بروز حوادث غیرمترقبه با توسل به این سیستم میتوان در کمترین زمان بحران پیش آمده را در منطقه مدیریت کرد.
شهر الکترنیک یک نیاز غیرقابل انکار
رویکرد جهانی طی ۲۰ سال گذشته به سمت اطلاعاتی شدن جوامع بوده و امروزه جامعهای پیشرفتهتر است که به لحاظ اطلاعاتی سرعت و قابلیت بیشتری در تولید و تبادل اطلاعات داشته باشد. باتوجه به تکنولوژیهای جدید که پیچیدگی زندگی اجتماعی را به دنبال دارند، نیازمند تسهیل امور مختلف زندگی هستیم و بدون توجه به فناوری بسیاری از امور، زندگی قابل عمل، پیگیری و اجرا نیست.
در حال حاضر تکنولوژی اطلاعات این امکان را به افراد داده و کمک میکند تا سریعتر به اهداف خود دست یابند. ایجاد شهر الکترونیک و قدم گذاشتن در مرحله تکنولوژی IT نیز یک فرصت انکارناپذیر است. این شهر عاملی در جهت ایجاد سازمانهای شیشهای است به گونهای که تمام کارکردها و هدفهای سازمان به طور شفاف قابل مشاهده باشد.
شهر الکترونیک دسترسى الکترونیکى شهروندان به شهردارى، ادارات دولتى، بنگاههاى اقتصادى و کلیه خدمات فرهنگى و بهداشتى شهرى به صورت شبانهروزى را قابل اطمینان و امن مىکند. این شهر از بستر پیشرفته اطلاعات مخابراتى برخوردار است، به صورتى که مىتوان از طریق کامپیوتر با خانهها، مدارس، ادارات و غیره ارتباط برقرارکرد.
مزایای شهر الکترونیکی
از مزایای اقتصادی پیادهسازی طرح شهر الکترونیکی میتوان به کاهش هزینههاى تردد شهرى، افزایش سرمایهگذارى در نتیجه گسترش ارتباطات جهانى، صرفه جویى در مصرف سوختهاى محدود، تسهیل انجام امور اقتصادى به خاطر ۲۴ ساعته بودن ارائه خدمات و... اشاره کرد. کاهش زمان اتلاف شده شهروندان در ترافیک، عرضه بهتر خدمات، توزیع عادلانهتر امکانات، کاهش آلودگى محیط زیست، افزایش اشتغال و بهبود مدیریت پایدار شهرى از ویژگیهای اجتماعی شهر الکترونیکی است.
مهمترین اثرات فرهنگى این شهر نیز شامل اطلاعرسانى سریع، انتشار نشریات الکترونیکی برای شهروندان، آموزش مجازى، ایجاد کتابخانه دیجیتالى، افزایش سواد و ایجاد نوعى جهاننگرى است که به افزایش رفاه و ارتقاى فرهنگ کمک میکند. در واقع در شهر الکترونیکی دیگر به شهر به مثابه کالبدی که ساختمانهای بلند، خیابانهای پرترافیک و آلودگیهای زیستمحیطی را دربرمیگیرد نیست، بلکه شهری است که درآن تعامل میان شهروندان و مسؤولان اهمیت بیشتری مییابد و این تعاملات دو سویه است که محیط اجتماعی مطلوبی را برای شهروندان ایجاد میکند.
این موضوع به ویژه در مورد کلان شهرها اهمیت دارد. در شهر الکترونیک کلان شهرها، شهرهایى نیستند با آسمان خراشهاى بزرگ، سینماهاى عظیم، سالنهاى بزرگ به عنوان محلهایى براى تعامل و... بلکه شهرهایی هستند که با زندگی در آنها مىتوان فیلمهاى بزرگ را در صفحات کوچک دید، پشت میز خود در موزهها گردش کرد و به طور کلی دیگر نیازى به چارچوبهاى شهرى گذشته نیست. در واقع شهر الکترونیک به معنای شهروند سالاری در مدیریت شهری است.
فعالیتهای شهر الکترونیک
بسیاری از فعالیتهایی که در شهرهای عادی صورت میپذیرد قابلیت اجرا در به صورت الکترونیکی و در غالب شهرهای الکترونیکی را دارا میباشد و شاید میتوان گفت این مجموعه فعالیتها در شهرهای الکترونیکی به صورت راحتتر اجرا میگردد. فعالیتهای انجام گرفته در یک شهر الکترونیک را میتوان به مجموعههایی تقسیم کرد که بعضی از آنها عبارتند از:
1- فعالیتهای بانکی: مثل پرداخت قبوض، برداشت پول از حساب، انتقال پول و غیره
2- فعالیتهای اداری: مثل ثبت اسناد و املاک، درخواست پاسپورت و امثال آن
3- فعالیتهای تجاری: مثل خرید و فروش کالا، موسیقی، فیلم و مواد غذایی
4- فعالیتهای تفریحی: مثل بازیهای رایانهای، بازدید از موزهها و پارکها
5- کسب اطلاعات: اخبار، روزنامهها، نشریات، وضعیت آب و هوا، ترافیک شهری، ساعات پرواز هواپیماها و...
6- فعالیتهای علمی: تحقیق در مورد پروژهها، یافتن مقالهها، دسترسی به منابع معتبر، کتابخانهها و کتابها و تالیفات جدید
7- فعالیتهای آموزشی: مدرسه، دانشگاه و سایر آموزشگاهها
8- فعالیتهای سیاسی: شرکت در انتخابات، اعلام نظر به مجلس و بخشهای سیاسی باز
9- فعالیتهای مسافرتی: رزرو بلیط سفر، رزرو هتل و کرایه اتومبیل
10- کاریابی و درخواست کار: آگاهی یافتن از فرصتهای کاری، پرکردن فرم درخواست کار، ارسال و گرفتن نتیجه
11- فعالیتهای درمانی: مراجعه به پزشک، دریافت دستورالعملهای ایمنی و اطلاع از تازههای پزشکی
12- فعالیتهای تصمیمگیری: بهترین و خلوتترین مسیر در شهر برای رسیدن به مقصد، بهترین رستوران برای صرف غذا، بهترین اماکن تفریحی و سایر بهترینها
شهر الکترونیکی چگونه شهری است؟
برای درک بهتر و پاسخ به این سئوال به ارائه چند نمونه میپردازیم: برای مثال فردی که به دنبال ساخت ساختمان و متقاضی دریافت مجوز از شهرداری است پس از ورود به شبکه اطلاعرسانی شهرداری، خدمات مورد نیاز خود به همراه مشخصات زمین تحت مالکیت و ساختمان دلخواه خود را وارد شبکه میکند، سپس شهرداری الکترونیک بر اساس استانداردهای موجود، میزان مساحت قابل ساخت و طبقات ساختمان را به متقاضی اعلام میکند و در نهایت فرد متقاضی بر اساس مجوز شهرداری با ورود به شبکه مهندسان مشاور با یکی از شرکتهای مشاور بر اساس طرح و قیمت مناسب به توافق میرسد.
در این مرحله متقاضی حتی قادر است طرح ارائه شده از سوی مهندس مشاور را به صورت سه بعدی روی صفحه مانیتور مشاهده و اصلاحات دلخواه خود را اعمال کند. این طرح پس از تایید از سوی شهرداری الکترونیک و صدور مجوز با ورود به شبکه امور پیمانکاران و با انتخاب بهترین پیشنهاد از لحاظ قیمت به مرحله عقد قرارداد رسیده و سپس به اجرا در میآید.
حتی ارائه گزارش کار از سوی پیمانکار به کارفرما نیز میتواند از طریق شبکه صورت پذیرد. کل این پروسه در شبکه هوشمند میتواند در کمتر از 2 ساعت به پایان رسد، در حالی که در شرایط عادی مراحل یاد شده به 1 تا 2 سال زمان نیاز دارد. همچنین در زمینه حمل و نقل شهری یکی دیگر از امکانات شهر الکترونیک این است که اگر تمام خودروها به سیستم موقعیتیاب محلی مجهز شوند در تمام طول مسیر از قدرت تشخیص موقعیت جغرافیایی خود برخوردار خواهند بود و پلیس نیز به این ترتیب توان مدیریت ترافیک را به راحتی در دست خواهد داشت.
علاوه بر این در چنین سیستمی اصولا تصادفی رخ نمیدهد، چرا که در صورت احتمال بروز برخورد میان دو متحرک با اعلام خطر به موقع در یک کیلومتر قبل از محل پیشبینی تصادف از بروز حادثه جلوگیری میشود. در حقیقت با این روش حوادث رانندگی تحت کنترل درآمده و حتی در صورت وقوع روی مانیتور پلیس ثبت میشود و نیازی به اطلاعرسانی مجدد نیست. بنابراین علاوه بر افزایش سرعت رسیدن پلیس به محل حادثه، دیگر نیازی به کشیدن کروکی نخواهد بود و همین امر کار شرکتهای بیمه را سهلتر از گذشته میکند.
همچنین تصور کنید در یک شهر دیجیتالی وجود سیستم هوشمند تا چه حد قادر خواهد بود خدمات اورژانسی را گسترش دهد. برای مثال فردی را در نظر بگیرید که از یک طرف دچار عارضه قلبی شده و هر ثانیه برای او حکم مرگ و زندگی دارد و از طرف دیگر مرکز اورژانس هم نمیتواند در مورد صحت هر تماس تلفنی اطمینان حاصل کند، در این شرایط سیستم هوشمند به مرکز اورژانس این امکان را میدهد که به مجرد برقراری تماس تلفنی، محل سکونت تماس گیرنده و حتی نام مالک آن روی مانیتور مرکز اورژانس حک شود.
از سوی دیگر محل حادثه روی مانیتور آمبولانس قرار میگیرد و سیستم اطلاعرسانی جغرافیایی (GIS) نیز به مرکز اورژانس اطلاع میدهد که نزدیکترین آمبولانس به شخص حادثه دیده کدام است و کوتاهترین مسیر تا مقصد و نزدیکترین مرکز فوریتهای پزشکی و بیمارستان هم مشخص میشود. بنابراین با استفاده از سیستم ناوبری هوشمند در لوای طرح شهر الکترونیک، اطلاعات مکانی، مسیر حرکت، سرعت و موقعیت مربوط به وسایل نقلیه از جمله وسایل نقلیه عمومی، پلیس، آتش نشانی، آمبولانسها، اتوبوسها و دیگر وسایل قابل دریافت است.
اهمیت این موضوع وقتی بیشتر روشن میشود که توجه داشته باشیم سیستمهای ناوبری مطلوب آن دسته از سیستمهایی هستند که امکان تغییر نقشه و استفاده از نقشههای موجود و به روز کشور، قابلیت حمل و نقل و قیمت قابل قبول و مناسب داشته و در بازار نیز به راحتی در دسترس باشند.
اجرای شهر الکترونیک
اصولاً چهار مرحله برای اجرایی کردن الگوی شهر یا شهرداری الکترونیک توصیه میشود. در مرحله اول که مرحله پیدایش نامیده میشود، لازم است سند راهبردی بر مبنای مطالعات میدانی از امکانات و پتانسیلهای موجود تهیه شود. در این زمینه استفاده از تجربیات جهانی نیز مؤثر خواهد بود. توسعه زیرساختها و آموزش به کارکنان ادارات یا سازمانهای وابسته به شهرداری صورت میگیرد. در مرحله دوم که مرحله ارتقاء نام دارد، شهرداری یا شهر الکترونیکی فعالیت خود را با ارائه ابتداییترین خدمات بر روی شبکه اینترنت از طریق وبسایتهای طراحی شده آغاز میکند.
در مرحله بعد، مرحله تعامل، فعالیتهایی برای آموزش به کاربران و شهروندان شهر الکترونیک انجام میشود و در مجموع تعاملی دو سویه میان مدیران شهری و شهروندان از طریق وبسایتها ایجاد خواهد شد. در مرحله یکپارچگی که آخرین حلقه ایجاد شهر الکترونیکی محسوب میشود، دامنه خدمات ارائه شده به شهروندان گسترش مییابد و خدمات متنوعتری عرضه میشود. در اجرای شهر الکترونیکی باید به ارائه سبک زندگی الکترونیک و در خور عصر توجه داشت و باید توجه کرد که سبک زندگی سنتی برای جامعه اطلاعاتی، تضادها و نابهنجاریهای خاصی را به دنبال خواهد داشت
بنابراین یک الگوی مناسب زندگی با توجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه مورد نظر و مناسب در جامعه اطلاعاتی، یکی از برنامههای شهرهای الکترونیک است. البته با توجه به اینکه توسعه شهرهای الکترونیک، دستاوردهای بسیاری را برای شهروندان، سازمانهای شهری و دیگر ذینفعان شهر به همراه دارد، مطمئن هستم در صورتی که در کشور برنامهریزیها بر اساس اولویتهای جهانی و واقعیتهای موجود جهان که حرکت به سوی جامعه اطلاعاتی است انجام شود، اجرای شهر الکترونیک در اولویت قرار میگیرد
شهر الکترونیکی چیست
شهر الکترونیکی عبارت از شهری است که اداره امور شهروندان شامل خدمات و سرویس های دولتی و سازمان های بخش خصوصی به صورت و به صورت شبانه روزی و در هفت روز هفته باکیفیت و (online) برخط (ICT) ضریب ایمنی بالا و با بهره گیری از ابزار فناوری اطلاعات و ارتباطات و کاربردهای آن انجام می شود. شهر الکترونیکی ما را از دنیای تک بعدی شهرهای سنتی و امروزی خارج کرده و به دنیای جدیدی راهنمایی خواهد کرد، دنیایی دوبعدی که دستاورد فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات می باشد. در گذر این زمان و در این حرکت روبه جلوی فناوری ما در آینده ای نه چندان دور دنیای سه بعدی را شاهد خواهیم بود که حتی تصور آن در حال حاضر برایمان ناممکن است .
فعالیت های شهر الکترونیکی بسیاری از فعالیت هایی که در شهرهای عادی انجام می شود قابلیت پیاده سازی و اجرا در شهر الکترونیکی را دارد و به جرأت می توان گفت که این فعالیت ها در شهرهای الکترونیکی بسیار راحت تر از نمونه های فیزیکی آن خواهد بود. این مجموعه از فعالیت ها را می توان به گروه های زیر تقسیم کرد: ١) فعالیت های اداری: مانند ثبت اسناد و املاک ، درخواست گذرنامه و غیره ٢) فعالیت های بانکی : پرداخت قبوض، ( برداشت پول از حساب، انتقال پول، اعلام وصول و برگشت چک ٣ فعالیت های تجاری: خرید و فروش کالا، موسیقی ، فیلم ، خرید بلیت هتل ها و هواپیماها ۴) فعالیت های تفریحی : بازی های رایانه ای، بازدید از موزه ها و پارک ها، انجام مسافرت های مجازی ۵) فعالیت های علمی : انجام تحقیقات علمی ، جست و جوی مقالات علمی ، استفاده از منابع کتابخانه ها، انتشار و چاپ کتاب های الکترونیکی ۶) دریافت اطلاعات : شامل اخبار، روزنامه ها، نشریات، ترافیک شهری، ساعات ورود و خروج قطارها بدون خارج شدن از منزل و یا محل کار ٧ (فعالیت های آموزشی : ثبت نام و رفتن به کلاس های مجازی و امتحانات مجازی کسب مدارک معتبر بین المللی ٨) فعالیت های گردشگری: رزرو بلیت و هتل - رزرو اتومبیل در مقصد، انتخاب بهترین شهرها و مکان های تاریخی و مسافرتی برای گردشگری ٩) فعالیت های درمانی : مراجعه به پزشک و دریافت دستورالعمل های درمانی و پزشکی ، مشاوره با پزشک خانوادگی بدون نیاز به حضور فیزیکی درمطب ١٠٠ فعالیت های تصمیم گیری: انتخاب بهترین مکان برای مسافرت با توجه به وضعیت رزرو هتل ها و قطارها، انتخاب بهترین مسیر برای رفتن به نقطه ای دیگر از شهر شهرداری الکترونیک ، سازمانی است که با بهره گیری از فناوری اطلاعات ، خدمات خود را در حوزه وظایف شهرداری به صورت سریع ، قابل دسترس و امن به شهروندان ارائه می کند .خدمات این شهرداری به صورت 24 ساعته و فارغ از محدودیت های زمانی و مکانی در شهر واقعی است.
ویژگی های شهرداری الکترونیک
حذف پرونده های کاغذی و تبدیل آن به اطلاعات دیجیتالی .
بخش های مربوط به پاسخگویی تلفنی در سازمان.
توجه به ارتباطات الکترونیک و لزوم به کارگیری آن در بخش های پاسخگویی.
ایجاد محلی برای تبادل نظرات شهروندان درباره عملکرد شهردار و سازمان شهرداری.
پرداخت عوارض های مربوط به نوسازی و ... از طریق اینترنت.
حذف روند های مربوط به پرونده های شهرداری و کاهش افزایش رفت وآمد فیزیکی به سازمان.
اطلاع رسانی روزبه روز فعالیت های شهرسازی وامور مربوط به شهر.
ضرورت ایجاد شهرداری الکترونیک
در دنیای امروز که هر بیشتر به سمت ماشینی شدن قدم می گذاریم دیگر روابط چهره به چهره و مستقیم نمی تواند پاسخگوی مشکلات ما باشد در شهرهای امروز ما با افزایش جمعیت ودر نتیجه آن افزایش ترافیک شهری رو به رو هستیم . هم چنین روش های بروکتراتیک گذشته و کاغذ بازی های پیشین نمی تواند روشی مناسب در جهت رسیدگی به کارهای اداری شهروندان باشد از این سازمان های مهم نظیر شهرداری ها در شهرهای بزرگ که به نوعی قلب تپنده شهر محسوب می شوند باید دست از روش های پیشین برداشته و وارد دنیای الکترونیک و مجازی شوند . دنیای که در آن فعالیت ها بسیار سریعتر و مطمئن تر انجام می گیرد و نیازی به تراکم جمعیت در دنیای فیزیکی نیز نیست. باید برای کاهش ترافیک شهری ، هزینه های انجام کار ، برخوردها و ناراحتی های روانی ، فساد اداری و دهها مشکلی که همه روزه درادارات و سازمان های بزرگ با آن روبرو هستیم چاره ای اندیشید وبهترین راه حل ایجاد سازمان های مجازی است که از مشکلات یاد شده می کاهند و حتی به بهبود روند کاری نیز منجر می شوند .
برای کاهش بسیاری از معضلات شهری از جمله ترافیک، آلودگیهای زیست محیطی و هزینههای سنگین ناشی از ترددهای غیر ضروری شهروندان کشور در آیندهای نه چندان دور باید خدمات شهرداری از طریق شبکه اینترنت و پایگاههای الکترونیکی این نهاد دریافت گردند .این اقدام خود یکی از گام هایی است که در مسیر ایجاد دولت الکترونیک نیز می تواند بسیار موثر باشد .
شهر الکترونیکی چیست؟
دکتر علیاکبر جلالی ، کارشناس فناوری اطلاعات و ارتباطات - بزرگراه فناوری - ایران عضو جامعه اطلاعاتی جهانی است و تا کنون مشارکتهای خوبی در تصمیم سازی برای این جامعه هزاره سوم داشته است. هدف از این اجلاسهای تاریخی که تکرار آنها بعید بنظر میرسد، خلق یک دیدگاه مشترک در مورد عصر اطلاعات تحت عنوان جامعهی اطلاعاتی بوده است. از جمله دستاوردهای مهم این دو اجلاس اعلامه اصول و برنامه عمل آن بوده است که با مشارکت 192 کشور از جمله ایران بدست آمده است. در برنامه اصول به موارد زیادی از جمله فقرزدایی، توانمند سازی زنان، جوانان، محرومان، تحصیلات ابتدایی برای همه، جهانشمولی، همبستگی ملل جهان، آزادیهای اساسی، حق توسعه برای همه، آزادی بیان، رعایت آزادی دیگران، دسترسی همه به اطلاعات، حق حاکمیت کشورها، تنوعفرهنگی، حفظ و توسعه زبانهای محلی، چند زبانی در محیطهای مجازی، کاهش شکاف دیجیتالی، رشد سلامت و پیشگیری بیماریها و موارد بسیار دیگر پرداخته شده است. علاوه بر موارد فوق در اعلامیه اصول به مواردی پرداخته شده است که نیاز به مطالعه و مشارکت بیشتر کشورها را دارد تا ابعاد مختلف آن بیشتر مشخص و برای اجرا به اطلاع جامعه جهانی برسد. مثلا در یکی از بندهای اصول اساسی جامعه اطلاعاتی برای همگان به موضوعی تحت عنوان "دسترسی به اطلاعات و دانش" اشاره شده است. در بندهای دیگر به مواردی مانند: ظرفیتسازی و توانمند سازی، پرداختن به ابعاد اخلاقی جامعه اطلاعاتی، تشویق همکاریهای بینالمللی، بهبود دسترسی ارزان، عمومی، فراگیر و عادلانه به فناوری و زیرساختهای ارتباطی اشاره شده است. اینگونه موارد باید در سطح جهانی معرفی و راهکارهای مناسب برای اجرایی شدن آن تهیه شود. سئوال اساسی آن است که چگونه میتوان بدون ایجاد یک محیط مناسب و تربیت شهروندان با تفکری بر اساس توسعه کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات چنین آرزوهایی بزرگی را تحقق بخشید؟ چگونه میتوان جوامع کوچکتر اطلاعاتی را شکل داد و از مجموعه این جوامع کوچک به جامعه اطلاعاتی جهانی رسید؟ مطمئنا توسعه شهرهای الکترونیک بهترین ایده برای تمرین ورود به جامعه اطلاعاتی جهانی خواهند بود.
درایران فرهنگ شهرهای الکترونیکی و اینترنتی در حال گسترش ا ست و کمکم باور مسئولین در درک نیاز حرکت به سمت و سوی شهرهای الکترونیکی در حال شکل گیری است. شاید در سال 1379 که برای اولین بار بحث شهرهای الکترونیکی مطرح و متاقب آن همایش جهانی شهرهای الکترونیکی و اینترنتی با جضور بیش از 1500 نفر از مسئولین و متخصصین ارشد کشور در حوزههای مختلف برگزلر شد موضوع برای کشورمان خنده دار و باور نکردنی بود و یا حداقل باور نداشتیم که فقط 5 سال بعد باید راهکار برون رفت از چالشهای شهر بزرگی مانند تهران را در ایجاد شهر الکترونیک جستجو کنیم. باید در هزاره سوم و شروع قرن 21 تسلیم پدیدههای حاصل تغییرات فناوریهی جدید باشیم و شهر الکترونیک را به عنوان یک نیاز و ضرورت هزاره سوم بپذیریم